We wtorek rano, zaraz po dniach świątecznych, zgromadziliśmy się w Ośrodku jak uczniowie niegdyś w wieczerniku, czekający mocy z wysoka. Ufamy, że tej mocy Ducha Świętego dzięki tegorocznym świętom jest w nas troszkę więcej, i że się jeszcze pomnoży przez 50 dniowy okres Wielkanocy.W pierwszej kolejności Duch Święty nas gromadzi w jedno, we wspólnotę, w prawdzie i miłości, na modlitwie. Jak wierzę, z mocy Ducha również św. Jan Paweł II nakreślił naukę na temat wspólnoty, wyróżniając postawy autentyczne i nieautentyczne. Rośniemy w prawdziwą wspólnotę, gdy wzrastają w nas te pierwsze, czyli solidarności i sprzeciwu. Jak widzimy na zdjęciach, wyznaliśmy zasadę solidarności, zgromadziliśmy się razem. Sprzeciw, choć nacechowany trudem, też jest udziałem uczniów z wieczernika – głosić prawdę to sprzeciwiać się kłamstwu, głosić Jezusa to sprzeciwiać się Szatanowi. Moc Ducha Świętego zdecydowanie wypala postawę nieautentyczną, czyli konformizmu i uniku. Oby tegoroczne świętowanie zwycięstwa Jezusa nad śmiercią było dla nas kolejnym przejściem (rozwojem) od lęku wieczernika, do odważnej solidarności i sprzeciwu.
Oprócz tradycyjnego posiłku wielkanocnego, zagraliśmy wszyscy razem w grę „Kocham Polskę”, ubogaconą o pytania biblijne z zakresu Wielkanocy.
