MADONNA ZE SZCZYGŁEM
Rok powstania: 1507
Lokalizacja: Florencja
Galerii Uffizi
„Madonna ze szczygłem” to obraz olejny na desce, o wymiarach 107 x 77,2 cm, namalowany przez Rafaela Santi (1483-1520 )w 1507 roku. Dzieło to było prezentem ślubnym dla przyjaciela artysty Lorenza Nasima. Obecnie znajduje się w Galerii Uffizi we Florencji.
Dzieło ukazuje siedzącą na kamieniu Maryję, czule patrzącą na Dzieciątko Jezus i małego św. Jana Chrzciciela, który zgodnie z tradycją ubrany jest w skórę (wg przekazów biblijnych – wielbłąda). Wszystkie postaci tworzą razem kompozycyjny kształt trójkąta na tle cichego, spokojnego pejzażu. Piękna Madonna czule przygląda się św. Janowi, który w rączce delikatnie trzyma szczygła i podaje go do pogłaskania Chrystusowi. Spokój sceny jest tu jednak złudny, ponieważ już od czasów średniowiecza ptak ten symbolizuje zbliżająca się mękę i cierpienie Chrystusa. Symbolika szczygła wiążę się z jego wyglądem: karminowoczerwony fragment głowy nawiązuje do krwi i ofiary na krzyżu. Szczygły poszukują pokarmu wśród kłujących ostów, które w tradycji utożsamia się z kolcami korony cierniowej. Cały obraz jest oświetlony rozproszonym i równomiernie rozplanowanym światłem. To razem z pełnym wdzięku ukazaniem Marii i małych postaci Jezusa i Jana, nadaje dziełu liryczny charakter, typowy dla dojrzałego renesansu włoskiego.
W latach 1504 – 1508, w czasie pobytu we Florencji Rafael wielokrotnie malował Madonnę z Dzieciątkiem. W tym mieście miał okazję zobaczyć karton Leonarda da Vinci do obrazu „Święta Anna Samotrzecia”. Dzieło to wywarło na malarzu takie wrażenie, a zwłaszcza jego kompozycja i układ przestrzenny, że nawiązywał do nich w swoich obrazach. W „Madonnie ze szczygłem” odnajdujemy układ postaci zamknięty w trójkącie, miękki modelunek światłocieniowy i ekspresyjność figur postaci będących wynikiem wpływu twórczości Leonarda.
Ofiaruj 30 zł co miesiąc
na dobre wychowanie
Każdego miesiąca otrzymasz kolejny z serii magnesów z reprodukcjami dzieł mistrzów malarstwa.
