Dnia 20 listopada 2016 r. po raz piąty odbyła się Biesiada Patriotyczna zorganizowana przez Ośrodek nr 1 „Teatr” Fundacji Szczęśliwe Dzieciństwo z okazji Święta Narodowego Niepodległości Polski. Celem biesiady, oprócz świętowania, jest integracja środowiska parafialnego oraz patriotyczne i kulturalne wychowanie dzieci i młodzieży Ośrodka.
Biesiada to wielkie wydarzenie w środowisku Ośrodka nr 1 „Teatr”, które przyciąga z roku na rok coraz więcej osób. Jednym z jej głównych założeń jest łączenie Polaków we wspólnym celu i przy wspólnych działaniach. W tym roku w przedsięwzięciu uczestniczyło blisko 200 osób.
Niemały wpływ na liczbę uczestników każdej biesiady ma prezentowany repertuar. Co roku bowiem przygotowywane są inscenizacje wybitnych dzieł literatury polskiej. W tegorocznej biesiadzie, podczas części artystycznej, wystawiona została trzecia część „DZIADÓW” A. Mickiewicza, przez wielu badaczy i krytyków uznawana za arcydzieło polskiego dramatu romantycznego.
Przygotowanie spektaklu na podstawie tak wybitnego i trudnego dzieła było wielkim wyzwaniem. W inscenizacji wzięło udział 46 osób. Jest to jak do tej pory największa liczba występujących. W bohaterów „DZIADÓW” cz. 3 wcielili się wychowankowie, wolontariusze i wychowawcy Ośrodka nr 1 „Teatr”, rodzice, pracownicy Fundacji Szczęśliwe Dzieciństwo, instruktorzy Akademii Młodzieżowej, osoby duchowne, członkowie Klubu Seniora „Dziesiąta”, wspólnot parafialnych: Domowy Kościół, Jordan, Galilea, a także parafianie i osoby spoza parafii.
Dużym wyzwaniem było ustalenie harmonogramu prób. Ograniczenia czasowe związane ze szkołą, zajęciami pozalekcyjnymi, pracą i innymi obowiązkami nie ułatwiały tego zadania. Udział w spektaklu wymagał od grających mobilności i wyrzeczeń kosztem wolnego czasu. Wszyscy jednak czuli, że uczestniczą w czymś ważnym i z dużym zapałem angażowali się w przygotowania. Dla dzieci i młodzieży była to również nauka poświęcenia dla wyższej sprawy i służby dla innych. Część rodziców zdecydowała się także zagrać razem z dziećmi, co z kolei uczyło współpracy międzypokoleniowej.
Dla wielu osób udział w przedstawieniu był debiutem scenicznym. Aktorzy z większym doświadczeniem musieli zmierzyć się z bardzo wymagającymi kreacjami aktorskimi, np. rolą Konrada. Zmierzenie się z tą postacią wymagało dużej odwagi, przełamania wielu barier, pogłębionej analizy tekstu i refleksji nad graną postacią, wydobycia odpowiedniej ekspresji emocjonalnej, znalezienia własnej interpretacji. Podobne wyzwania stały przed wcielającymi się w postacie Senatora, Rollisonowej czy ks. Piotra. Praca nad rolą często wymagała od aktorów dodatkowych prób, a więc dodatkowego czasu, wysiłku, poświęcenia, zaangażowania i cierpliwości.
Duży wysiłek włożono w przygotowanie sceny opętania Konrada przez demony i egzorcyzmu z uwagi na dynamikę gry. Wyzwaniem była także scena balu u Senatora, podczas której aktorzy wypowiadali kwestie w rytm granego i tańczonego menueta z Don Juana.
Muzykę do spektaklu opracowali i zagrali na żywo członkowie kwartetu „Anima” („Dusza”). Kostiumy przygotowały wolontariuszki z pomocą rodziców, seniorek z Klubu Seniora „Dziesiąta” oraz wychowawców.
Po spektaklu odbyła się część biesiadna. Wszyscy mogli spędzić czas z rodziną i znajomymi przy poczęstunku.
Chociaż przygotowanie biesiady wymaga wielkiego wysiłku, to jednak jej odziaływanie społeczne, kulturowe i wychowawcze jest nieocenione i stanowi ogromną pomoc w kształtowaniu młodego pokolenia. Dzieci i młodzież, uczestniczące w przygotowaniach, uczą się szacunku do tradycji narodowej, kształtują w sobie właściwe postawy, zaczynają dostrzegać wartość polskiej literatury, a także rozwijają umiejętność współpracy.
Wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do zorganizowania Biesiady, a także uczestnikom za obecność serdecznie dziękujemy.
